★ دعای ساده

باتو

ا ی که برای گفتنت صدا ترانه میشود  

نگاه پر شراره ات همین بهانه میشود 

من از سکوت سرد شب به تو پناه برده ام  

تمام لحظه های من چه عاشقانه میشود 

فکر دعای ساده ای مسلک عارفانه میشود  

پرنده مهاجری در اشیانه میشود  

بی تو به فکر رفتن از هر چه که بود بوده ام  

با تو به فکر بودنم چه جاودانه میشود   

---

تا انتهای حضور

تا انتهای حضور

در یک خواب عجیب

رو به سمت کلمات

باز خواهد شد.

باد چیزی خواهد گفت.

سیب خواهد افتاد،

روی اوصاف زمین خواهد غلتید،

تا حضور وطن غایب شب خواهد رفت.

سقف یک وهم فرو خواهد ریخت.

چشم

هوش محزون نباتی را خواهد دید.

پیچکی دور تماشای خدا خواهد پیچید.

راز ، سر خواهد رفت.

ریشه ی زهد زمان خواهد پوسید.

سر راه ظلمات

لبه ی صحبت آب

برق خواهد زد،

باطن آینه خواهد فهمید.

امشب

ساقه ی معنی را

وزش دوست تکان خواهد داد،

بهت پرپر خواهد شد.

ته شب ، یک حشره

قسمت خرم تنهایی را

تجربه خواهد کرد.

داخل واژه ی صبح

صبح خواهد شد. 

سهراب سپهری 

---

داخل چاله

روزی مردی داخل چاله ای افتاد و بسیار دردش آمد ...

 یک روحانی او را دید و گفت :حتما گناهی انجام داده ای!

یک دانشمند عمق چاله و رطوبت خاک آن را اندازه گرفت!

یک روزنامه نگار در مورد دردهایش با او مصاحبه کرد!

یک یوگیست به او گفت : این چاله و همچنین دردت فقط در ذهن تو هستند در واقعیت وجود ندارند!!!

یک پزشک برای او دو قرص آسپرین پایین انداخت!

یک پرستار کنار چاله ایستاد و با او گریه کرد!

یک  روانشناس او را تحریک کرد تا دلایلی را که پدر و مادرش او را آماده افتادن به داخل چاله کرده بودند پیدا کند! 

یک تقویت کننده  فکر او را نصیحت کرد که : خواستن توانستن است!

یک فرد خوشبین به او گفت : ممکن بود یکی از پاهات رو بشکنی!!!

سپس فرد بیسوادی گذشت و دست او را گرفت و او را از چاله بیرون آورد...!  

---

همواره تویی

شب ها که سکوت است و سکوت است و سیاهی 

آوای تو می خواندم از لابتناهی 

آوای تو می آردم از شوق به پرواز 

شب ها که سکوت است و سکوت است و سیاهی 

امواج نوای تو به من می رسد از دور 

دریایی و من تشنه مهر تو چو ماهی 

وین شعله که با هر نفسم می جهد از جان 

خوش می دهد از گرمی این شوق گواهی 

دیدار تو گر صبح ابد هم دهدم دست 

من سرخوشم از لذت این چشم به راهی 

ای عشق تو را دارم و دارای جهانم 

همواره تویی هرچه تو گویی و تو خواهی  

 فریدون مشیری 

---

ما رو بگو سپردیمش دل و چشامونو به کی

مگه ازت چی کم دارم که روز و شب ناز می کنی
فکر می کنی ازم سری ، بال داری ، پرواز می کنی ؟
 ما رو بگو سپردیمش دل و چشامونو به کی
اون که به
زندگی می گه ، نمایش عروسکی
 دارم از تو می نویسم تو یه روز سرد برفی
قلمم نمی نویسه ، می گه تو نداری حرفی
 برو دیگه نبینمت ، خاطر خواهیت دروغ بوده
تو خلوتم با گریه هام ، چه قدر سرت شلوغ بوده
روشنی چشات نداره مرزی
تو خیلی بیشتر از اینا می ارزی 

مریم حیدرزاده 

----------------------------------------------------------------------

منبع:http://rayanetasvirmatin.blogsky.com