عوامل زیر از جمله فاکتورهای خطر در ارتباط با نازایی مردان می باشند:
وجود سابقه عفونت پروستات یا ناحیه تناسلی
سابقه ضربه به بیضه ها یا چرخش بیضه ها، سابقه بلوغ زودرس یا دیررس
تماس ناحیه های تناسلی با دماهای بالا
داروهای مورد استفاده در دوران زخمها یا پسویازیس
سابقه مصرف دی استیل بسترول توسط مادر در حین بارداری و سابقه ابتلا به اوریون حین بلوغ
علل اصلی نازایی مردانه را می توان در چند گروه اصلی قرار داد:
اختلالات ساختاری دستگاه تناسلی
همچون آلودگی هوا و میزان سرب موجود در هوا بخصوص در ایجاد ناباروری در مردان موثر است.
حال به بررسی بعضی از موارد بالا می پردازیم:
انسدادها
انسداد (گرفتگی) در بخشی از دستگاه تناسلی مردان، می تواند از طریق بستن
مسیر خروج اسپرم و جلوگیری از انزال (خارج شدن منی از مرد) روی باروری مرد
اثر منفی بگذارد. این انسدادها می توانند در اثر ضایعات ناشی از عفونت هایی
مثل مایکوپلاسما یا اورئاپلاسما و نیز جراحیهای قبلی ایجاد شوند. یک
ضایعه شدید ناشی از لگد زدن محکم به کشالة ران در برخی ورزشها، حتی می
تواند تولید اسپرم را در بیضه ها متوقف کند.
بیضۀ نزول نکرده
این عارضه عبارت است از عدم نزول بیضه از داخل حفرۀ شکم به داخل کیسۀ بیضه
در طی تکامل جنین در رحم مادر. در اطفال مبتلا به این بیماری از روش جراحی
برای وارد کردن بیضه به داخل کیسۀ بیضه استفاده می شود. در صورت تشخیص دیر
هنگام و در نتیجه عمل جراحی دیر هنگام، این مشکل می تواند اثر منفی بر
باروری مرد داشته باشد.
بیماری های دیگر
دیابت شیرین و دیگر اختلالات غدد درونریز بیماری های غدة تیروئید و دیابت
بیمزه می تواند در کنترل هورمونی تولید اسپرم مداخله کنند. عفونتهای
پروستات و اپیدیدیم (ساختمان لولهای شکلی که روی نوک هر بیضه ، در قسمت
بالای آن قرار گرفته است) میتوانند باعث مداخله در تولید اسپرم یا انسداد
مجرای خروج آن شوند. عفونتهای دیگر مثل ارکیت (ورم بیضه) ناشی از اوریون،
می توانند باعث ناباوری همیشگی شوند.
علل نازایی مردانه چگونه قابل تشخیص می باشد؟
سونوگرافی: جهت تعیین واریکوسل و سایر عوارض ساختمانی بیضه
لاپاروسکوپی یک روش موثر و بدون خطر در درمان یک نوع اختلال ناباروری در بالغین است.
تشخیص کریپتورکیدسیم، از طریق مشاهده میسر است.
یکی از تظاهرات بالینی این ناهنجاری در مردان ، ناباروری و آزواسپرمی است.