★ €250m in overseas bond sale for SP

ENGLISH > Economy  - Iran’s Mellat Bank started offering bonds worth 250 million euro on Monday at its branches abroad.

o help finance development of phases 15-18 of Iran's South Pars natural gas field, IRNA News Agency reported.

The South Pars gas field is located on the Persian Gulf. It is the world's largest gas field, shared between Iran and Qatar.

According to International Energy Agency, the field holds an estimated 50.97 trillion cubic meters (1800 trillion cubic feet) of in-situ gas and some 50 billion barrels of condensates.

★ Iran to build dairy factory in Zimbabwe

ENGLISH > Economy  - The Iranian Cooperatives Minister stated that upon Zimbabwe’s request the Islamic Republic will aid that country in constructing a tractor plant and dairy factory.

IRNA reported that in a meeting between Mohammad Abbasi and Zimbabwean foreign minister the Iranian official said: "Agreements made in the two countries 6th joint committee and Zimbabwe's call for the import of oil, building a joint tractor factory, import of chemical fertilizer and construction of a hospital and a dairy factory are in hand."

He emphasized on expanding relations and strengthening friendship between the two countries and said, "Fortunately the situation in this country (Zimbabwe) has improved, both politically and economically, and the countries capabilities and potentials show an increasing growth trend."

Zimbabwean Foreign Minister Simbarashe Mumbengegwi noted that his country has an advanced agricultural industry and is an exporter of agricultural products.

He added, "His government is interested in developing relations with Iran, especially economic ties."

★ آژانس تحکیم قدرت با تصاویر ثبت شده در جنگ!

فرهنگ > تجسمی  - سعید صادقی

مهم ترین چیزی که هر انسان را شیفته دنیای عکاسی می‌کند، احساسی است که از درونش می‌جوشد و با وجودش در دل موضوع در می‌یابد و بوسیله اثر گذاشتن بر ذهن، بی آنکه واسطه‌ای را مخدوش سازد با حس استقلال در ماهیت تصویر ثبت شده، همراه می‌شود و در هر نگاهی با کشف شفافیت در ذات ترکیب عکس و سکوت خاموش آن احساس خود را به اندازه قدرت زیبایی شناختی نگاه عکاس در ارتباط بااحساس انسان‌ها به زانو در می‌آورد.

البته دیدن تصویر عکس‌ها در لحظه‌های ثبت شده، مسیر مجزای کیفیت را نیز به دنبال خود می‌آورد و از طرف دیگر انسان با نگاه خیره چشم لنز به نقطه ثبت شده، رها و درگیر می‌شود و هم چنین در روش سبک نگاه در ترکیب موضوع نیز شکلی را پیدا می‌کند که با سنگینی در احساسات بر انسان حمل می‌شود و البته از طریق نگاه درست، درک و سَبک‌تر می‌گردد و نشانه های خاص خویش را مشخص می‌نماید که در تکنیک ایجاد شده در لحظه واقعی با درون عکس پیوند خود را در ترکیب بصری به انسان‌ها ارجاع می‌دهد تا با زندگی جاری روزمره اجتماعی نیز گرهی داشته باشد.

این لحظه‌های نشسته در قاب عکس‌ها با تجربیات عکاس لحظه به لحظه با اولویت‌های درک و شناخت، پیچیده می‌شوند و همیشه انسان‌ها به عنوان چاشنی عکس‌ها در فریادهای نهفته با رازهای پیوسته جهت شکستن دیوار بی اعتمادی‌ها حضور دارند!

یک عکاس در لحظه‌های ثبت، با همه احساس وجودی‌اش در نزدیک شدن به سوژه حبس شده در درون باورش، در جهت نتایج موثری برای تاریخ جامعه راه را باز می‌کند و البته اوهم یکی از مردم است که از طریق شناسایی نقش و اهمیت عکس اطلاعات فراوانی را به طور طبیعی در اثر گذاری نشانه‌های مرتبط با انسان‌ها  که در نگاه‌ها چیره می‌شوند و با رمز گشایی از فرهنگ در جهت دانستن و درک جدی مشکلات مشترک درون جامعه، به ذهن‌ها وارد می‌کند و این تصویر عکس‌هاست که در تضمین ارتباط‌ها به کار گرفته می شود.

مثل نقش عکاسان در روزهای اوج انقلاب در همراهی مردم برای ثبت لحظه‌ها که در آن ایام با زنده‌تر کردن نفس‌های حقیقی احساسات مردم ایران در ضدیت با رژیم پهلوی به قاب عکس‌ها جان می‌دادند و در این جان‌بخشی، عکاسان؛ در لحظه‌های انقلاب، باورها و انگیزه‌های قوی‌تری را در مقابل قدرت رژیم آشکار می‌کردند.

در آن روزگار  هیچ نگرشی در کنار نقش مردمی جز قدرت تصویر عکس‌ها نفس به نفس، در ارتباط با ماهیت انقلاب، اثرگذار نبود که این خود از قدرت تصاویر سر چشمه می‌گرفت، تصاویری که در احیای مشارکت مردمی در تظاهرات‌ها هدف را نشان می‌داد و عکاسان با ماهیت عکس هایشان در عرض اندام مردمی همراه بودند.

بعد از پیروزی انقلاب نیز این ماهیت عکاسی ایران بود که پیش از آغاز تهاجم جنگ در میان بلبشوهای سیاسی داخلی سال‌های 58 و 59 در قاب عکس‌ها با ثبت لحظه‌های نهفته در وجود احساسات مردمی، جاودانه شد.

و در سال‌های جنگ هم گام‌های عکاسان در دفاع مقدس به عنوان شاهدان وقایع خونین لحظات ناب را در باور انگیزه‌های حقیقت دفاع در سرشت نسلی که درگیر جنگ شد در قاب عکس‌ها با خود همراه و به درون چشم‌ها به نشان در آورد. فداکاری‌ها و جان باختن‌های متواضعانه  در عکس‌ها با زبان صراحت بیان می‌شد، عمق نگاه  دوربین به مرگ‌ها، با زخم‌های عمیق بی شمار و...از داستان ارزش‌های یک ملت پرده برمی‌داشت و عکاسان در جنگ با خرد شدن روح و روان وجودی‌شان از مناظر تلخ پیش رو، حقیقت  را در نمای عکس‌ها برای بازتاب نشانه‌ها به تصویر می‌کشیدند.

با گذشت بیش از دو دهه از اتمام جنگ به دلیل رفتارها و عملکردهای مسئولان به قدرت نشسته تجربه‌های حاصل شده با دغدغه‌های مردمی که در پیوند نفس‌های عکاس و آدم‌های درگیر در سنگرهای دفاع شکل گرفتند به عنوان عکس‌های دولتی به درک و شناخت نسل امروز دست پیدا نمی‌کنند و تصاویر ثبت شده در سالهای جنگ به آژانس تحکیم قدرت تبدیل شده است! و تلاش جدی برای آرامش و امنیت در کار خوب وجود ندارد و شرایط با از بین رفتن خلاقیت‌ها و انرژی نسل‌ها دفن می‌شود و در بی اعتمادی‌ها به فراموشی‌ها سپرده می‌شود. 

عکاس و فیلمبردار

★ ادب آیت الله مصباح به جایگاه آیت الله جوادی آملی

★ سخن نو آر که نو را حلاوتی است دگر

فرهنگ > رسانه  - داوود نماینده

رادیو هفت را می‌بینم و می‌شنوم. کار پسندیده‌ای است که شب‌ها از شبکه آموزش سیما پخش می شود. چهار فصل را دارد. ریوالدی، چهار فصل را زیبا نواخته است. اهل فن می‌دانند که چهارفصل ریوالدی، با موسیقی؛ نقاشی می‌کند و رنگ نوازی می‌نماید. پاییز راچنان تصویر  می‌کند که گویی یک بهار هم قبل از زمستان داریم...

رادیو هفت، چهار فصل را دارد اما تعریف و تصویر فصل‌ها گهگاه گفتار و اجرا را از نت موسیقایی می‌اندازد و این رادیو را از کیفیت دور می‌سازد و دچار بد نوایی می‌نماید.

کار مسعود فروتن، نمای زیبای برنامه است که جز این هم انتظاری از این هنرمند ارزنده نیست اما نکته قابل ذکر این جاست که اگر وزنه‌ها در کار، سنگین‌تر شوند برنامه روان‌تر و خواستنی‌تر می‌شود.

تنوع در ارائه مطلب، مثبت است اما تکرار در اجرا و گفتار، آن را از تنوع مطلوب دور می‌کند.

نکته دیگر خوش سلیقگی و ابتکار عملی است که در تهیه و ساخت این برنامه حس می‌شود و امید است آن نیز دچار یکنواختی نگردد. رادیو هفت، شبگردی است که با صدای خود می‌تواند شبانه‌ها را زیباتر بخواند و با تصویر خویش احساس زیبایی را منتقل نماید. البته اندک نگاهی به شنونده و بیننده عام، می‌تواند این رادیو را عمومی‌تر کند.

دوست و همکار عزیزم آقای شجره پیشنهاد تصویری کردن نمایشنامه‌های رادیو را دادند که صد البته هیبت و اجرای قوی بازیگران نمایش‌ها را لوث می‌کند. اگر رادیو هفت موفق است، فقط... فقط چون رادیو هفت است و تکرارش در قالب‌های دیگر، رادیو را بی‌نشان می‌کند.

بگذاریم بسیاریِ رادیو حفظ شود. رادیو هفت و پنج شب، خوش سلیقگی بسیار داشت... یادی به یادماندنی از درگذشتگان بزرگ موسیقی «استاد بنان و محمد نوری»...یادی به یاد ماندنی از استاد «مقبلی»، حسین پناهی، فرهنگ مهرپرور و... یادهایی که ماندگار است.