پس
از اینکه واسکودوگاما ، دریانورد پرتغالی از طریق دماغه امیدنیک قاره
آفریقا را دور زد و توانست به هندوستان برسد ، راه پرتغال برای دستیابی به
هندوستان و جزایر و بنادر اقیانوس هند هموار شد. اکنون زمان آن بود که پرتغالی ها بتوانند با تجارت ادویه به گسترش امپراتوری استعماری خود بپردازند. آلفونس دو آلبوکرک ، دریانورد و ماجراجوی پرتغالی
با یک ناوگان جنگی بنادر استراتژیک زیادی در اقیانوس هند از جزایر هرمز در
دهانه خلیج فارس تا مالاکا را تصرف کرد. فتح شهر و بندر گوا در ساحل غربی هندوستان برای تجارت پرتغال میان شبه جزیره عربستان و آسیای جنوب شرقی حیاتی بود. آلفونس دو آلبوکرک با ناوگان جنگی خود شهر و بندر
گوا را تصرف کرد و این بندر به مرکز امپراتوری استعماری پرتغال در اقیانوس
هند تبدیل شد. هر چند ، پس از گذشت سال ها ، پرتغالی ها بسیاری از
بنادری که تصرف کرده بودند را از دست دادند.از جمله جزیره هرمز که در زمان
شاه عباس ، پادشاه صفوی با بیرون راندن پرتغالی ها بار دیگر به خاک ایران
منضم شد. اما بندر گوا تا سال 1961 میلادی در تصرف پرتغالی
ها باقی ماند و در آن زمان نیز سالازار ، دیکتاتور پرتغال حاضر به باز پس
دادن بندر و شهر گوا به کشور مستقل هند نبود. به این ترتیب ، در روز 25 نوامبر سال 1510 میلادی
آلفونس دو آلبوکرک ، دریانورد و ماجراجوی پرتغالی با یک ناوگان جنگی شهر و
بندر گوا در ساحل غربی هندوستان را تصرف کرد. بندر گوا به مرکز امپراتوری استعماری پرتغال در اقیانوس هند تبدیل شد و تا سال 1961 میلادی در اشغال پرتغالی ها باقی ماند. سرانجام جواهر لعل نهرو ، نخست وزیر هند توانست با
توسل به زور ولی بدون خونریزی بندر گوا را بازپس بگیرد و به تسلط اروپایی
ها در شبه جزیره هند خاتمه دهد.
بهرام افتخاری