رد صلاحیت اشتون برای پست سیاست خارجی اتحادیه اروپا

اعضای پارلمان اروپا برای انتخاب وی با تردید روبرو هستند که این تردیدها نه تنها از اتهامات وارده به وی درباره فساد مالی بلکه از کم تجربگی و منتخب نبودن وی در پست های سابق هم ناشی می شود.

رسانه ها و مقام های سیاسی و نظامی غربی کاترین اشتون را فاقد صلاحیت لازم برای پست مهم مسئولیت سیاست خارجی اتحادیه اروپا می دانند.
   
کاترین اشتون در شرایطی در 19 نوامبر 2009 به عنوان نماینده ارشد اتحادیه اروپا در امور خارجه و سیاست امنیتی در نشست اعضای این اتحادیه، همزمان با ایجاد این پست بعد از اجرایی شدن پیمان لیسبون، انتخاب شد که از همان آغاز جانشینی خاویر سولانا مسئول سابق سیاست خارجی اروپا، با جنجال فراوان و مقاومت از سوی اعضا مواجه بود.

'کاترین اشتون' که تا اکتبر 2008 کمیسیونر امور تجاری اتحادیه اروپا بود، فعالیت در یک کمپین خلع سلاح هسته ای انگلیس از 1977 تا 1983، مدیر تجاری سازمان 'تجارت در اجتماع' از 1983 تا 1989، معاون اولی شورای ملی خانواده های تک والدینی از 1998 تا 2001، حضور در پست های مختلف معاونت وزارت از جمله معاون وزیر دادگستری از 2001 تا 2007، انتصاب به عنوان رهبر مجلس اعیان از طرف گوردن براون در سال 2007 و کمیسیونر انگلیس در کمیسیون اروپا از 22 اکتبر 2008 را در کارنامه خود دارد.

وی که از یک خانواده با سوابق کارگری برخاسته است در 1999 به توصیه تونی بلر لقب بارونس گرفت و بدون برگزاری هیچ انتخاباتی وارد مجلس اعیان انگلیس شد. اشتون در 28 ژوئن 2007 توسط گوردن براون نخست وزیر وقت انگلیس رئیس مجلس اعیان شد و نقش موثری در تصویب پیمان لیسبون در این مجلس داشت.

بعد از شکست طرح انگلیس برای ریاست تونی بلر نخست وزیر سابق بر اتحادیه اروپا، شرط گوردن براون نخست وزیر وقت برای عقب نشینی از این موضوع، داده شدن پست وزارت خارجه به انگلیس بود که به انتخاب اشتون به عنوان مسئول سیاست خارجی و امنیت اروپا منجر شد.

ترس اروپایی ها از بلر و انتخاب اشتون
------------------------------------------
'ساندی تایمز' در مطلبی که چهار ماه بعد از انتخاب اشتون منتشر شد، نوشت: بعد از انتخاب اشتون، اعضای پارلمان اروپا از این انتخاب گلایه مند هستند، آنها اشتون را مایه خجالت می دانند و هر روز تعداد افرادی که وی را نالایق و دارای نگاه غلط می دانند، بیشتر می شود.

این روزنامه، بلر و اشتون را یک جفت آدم نالایق عنوان کرد و درباره چگونگی راضی شدن اروپایی ها به انتخاب اشتون نوشت: سران اروپا ترسان از تحمیل شدن تونی بلر به آنها به عنوان رئیس اتحادیه، دنبال گزینه ایمن تری بودند. 'چارلز کلارک' Charles Clarke هم حزبی اشتون و وزیر کشور سابق هم درباره انتخاب اشتون اعلام کرد، اشتون خودش هم شگفت زده شد، حالتی که همه داشتند.

فساد مالی، گمنامی و بی تفاوتی
--------------------------------------
یکی از خوانندگان روزنامه دیلی تلگراف درباره اشتون در بخش دیدگاه نوشت: خانم 'تینتین' Tintin و 'تیگی وینکل' Tiggy-Winkle دو شخصیت داستانی از احترامی بیشتر از اشتون در جامعه بین الملل برخوردارند.

فایننشنال تایمز روزنامه معروف انگلیسی نیز با اشاره به سوابق و مهارت های کاترین اشتون نوشت: حتی دوستان اشتون هم از انتخاب شدن وی در چنین پستی دچار شگفتی شده اند.

روزنامه گاردین درباره انتخاب اشتون به عنوان نفر دوم اتحادیه اروپا نوشت: انتخاب اشتون دوستان را متعجب و منتقدین را برای گسترش انتقادات از اتحادیه اروپا تحریک کرد.

مجله انگلیسی 'اسپکتیتر' Spectator درباره وی نوشت: جنگ بر سر گمنام ترین شغل اروپایی در حالی پایان یافت که گمنام ترین فرد ممکن هم برای این پست انتخاب شد. اکنون این فرد گمنام چند میلیارد پوند بودجه توسعه اروپا به همراه هفت هزار دیپلمات را باید هدایت کند.

'رود لیدل' Rod Liddle همکار سابق 'رادیو 4 بی بی سی' و همکار کنونی روزنامه 'اسپکتیتر' درباره انتصاب اشتون در این روزنامه نوشت: هرگز اشتون در هیچ جا توسط هیچ کس انتخاب نشده و تقریبا از عهده هیچ شغلی به درستی بر نیامده است.

این روزنامه به نقل از یک مقام دولتی انگلیس، انتخاب اشتون و 'هرمن ون رامپوی' رئیس بلژیکی اتحادیه اروپا را یک افتضاح تمام عیار دانست و نفر اول و دوم اتحادیه اروپا را کوتوله های سیاسی عنوان کرد که فقط برای کسب چنین پستی خوش شانس بوده اند.

روزنامه 'اکونومیست چاپ لندن' به تلاش کرملین در زمان جنگ سرد برای استفاده از جنبش های صلح طلب علیه ناتو و آمریکا اشاره کرد و نوشت: دخالت اشتون در فساد مالی کمپین خلع سلاح به یک معما تبدیل شده است.

این روزنامه به گفته های 'ولادیمیر بوکوسکی' Vladimir Bukovsky کارشناس امور جاسوسی شوروی سابق استناد کرد که گفته بود: کمپین خلع سلاح انگلیس در اوایل دهه 1980 به شکل پنهان از مسکو هدایت می شده و تا حدی از شوروی سابق کمک مالی می گرفته است.

روزنامه دیلی تلگراف هم درباره فساد مالی مسئول سیاست خارجی و امنیت اتحادیه اروپا نوشت: 'حزب مستقل انگلیس' در نامه ای به 'خوزه مانوئل باروسو' رئیس کمیسیون اروپایی خواستار تحقیق درباره نقش اشتون در پرداخت ها به وی به عنوان خزانه دار کمپین خلع سلاح در دهه 1980 شد. 'حزب مستقل انگلیس' از در اختیار داشتن اسنادی مبنی بر نامشخص بودن 38 درصد از درآمدهای کمپین بعد از بررسی های سال 1982-1983 خبر داد و یک عضو 'حزب کمونیست انگلیس' را با پرداخت های نامشخص از سوی اتحاد جماهیر شوروی سابق به کمپین خلع سلاح مرتبط اعلام کرد. اعترافات 'بوکوسکی'، کارشناس مسائل جاسوسی شوروی سابق، ادعاهای 'حزب مستقل انگلیس' درباره پذیرفته شدن پول از سوی اشتون به عنوان خزانه دار کمپین خلع سلاح را تایید کرد. دفتر اشتون درباره نقش وی در فساد مالی 'کمپین خلع سلاح' توضیحی نداده و تنها اعلام کرد، اشتون در 1983، کمپین خلع سلاح را ترک کرده و از آن زمان تاکنون از مسائل مربوط به این کمپین دور بوده است.

وبسایت 'یوراکتیو' Euractive یک پایگاه اطلاع رسانی درباره اتحادیه اروپا هم نوشت: 'جرالد باتن' Gerald Batten عضو حزب مستقل انگلیس در یک نطق انتقادی خطاب به باروسو رئیس کمیسیون اروپا درباره پیگیری نکردن اتهامات اشتون اعلام کرد، پذیرش کمک از شوروی سابق از سوی اشتون، چه آگاهانه و چه ناآگاهانه، نشان دهنده بی لیاقتی و مسامحه کاری وی است.

این پایگاه خبری اروپایی ادامه داد: اعضای پارلمان اروپا برای انتخاب وی با تردید روبرو هستند که این تردیدها نه تنها از اتهامات وارده به وی درباره فساد مالی بلکه از کم تجربگی و منتخب نبودن وی در پست های سابق هم ناشی می شود.

در ادامه گزارش آمده است: 'دانیل کوهن بندیت' Daniel Cohn Bendit از رهبران سبزهای پارلمان اروپا در 24 نوامبر 2009 در مطلبی اعلام کرد، رهبران اتحادیه اروپا بالاترین پست شغلی را به کمیسیونر بی تجربه ای اعطا کرده اند که در طول یکسال خدمتش هیچ دستاوردی نداشته است. 'بندیت' از ملیت اشتون به عنوان یک انگلیسی هم انتقاد کرد و گفت، اشتون باید بین هماهنگ شدن با اتحادیه اروپا و دولت مطبوعش یکی را انتخاب کند.

روزنامه سان دی تایمز هم ضمن انعکاس انتقادات از اشتون به خاطر اقداماتی مثل عدم بازدید از هائیتی در فرصت های اولیه بعد از وقوع، وی را فاقد توانایی اداره جلسات و اعلام سیاست ها عنوان کرد و نوشت: اشتون قادر به پرداختن به ریز جزئیات سیاست ها نیست و فقط کلی گویی می کند، خاموش بودن تلفن وی از ساعت هشت شب به بعد هم به خوبی بیانگر جدی نبودن نفر دوم اتحادیه اروپا در کارش می باشد.

این روزنامه، انتقادات از اشتون را ماورای فرانسه عنوان کرد و نوشت: 'ال پائیس' El Pais پرفروش ترین روزنامه اسپانیا در مقاله ای به نام 'ناکامی های بارونس اشتون' به نقل از 'دانیل کورسکی' Daniel Korsky یک تحلیلگر انگلیسی در امور سیاسی-دفاعی نوشته است؛ صادقانه بگویم اشتون برای دیدن و رفتن به همه جا فرصت ندارد و البته به نظر می رسد وی نسبت به مسائل دفاعی هم بی علاقه باشد. در شرایطی که ریاست اتحادیه اروپا به رامپوی به عنوان یک راست میانه از کشوری کوچک رسید باید نفر دوم فردی از چپ میانه از کشوری بزرگ می بود اما کسی، تصور انتخاب وزنه سبکی مثل اشتون را نداشت.

در حالی که 'آگنس پویریه' Agnes Poireir نویسنده فرانسوی در گفتگو با ساندی تایمز، اشتون را تنها کسی در بروکسل اعلام کرد که قادر به صحبت کردن به هیچ زبان دومی نیست، اشتون در پاسخ به انتقاداتی که درباره دیپلماسی وی می شود، دیپلماسی خود را دیپلماسی سکوت عنوان کرد. یک مقام فرانسوی هم در گفتگو با این روزنامه گفته بود، ما 9 سال دندان جویدیم که قانون اساسی اروپا یعنی پیمان لیسبون را اجرایی کنیم اما آیا این واقعا همان چیزی بود که می خواستیم. ساندی تایمز در نهایت انتخاب اشتون را برای اروپایی ها به انتخاب اسبی تشبیه کرد که وقتی از آن سواری گرفتند فهمیدند بی تجربگی آن را متوجه شدند.

غیبت در نشست ناتو و زلزله هائیتی
----------------------------------------
روزنامه ساندی تایمز ادامه داد: شرکت در مراسم تحلیف ویکتور یانووکویچ رئیس جمهوری اوکراین در سال گذشته میلادی به جای شرکت در نشست شورای دفاع ناتو در اسپانیا، انتقاد وزرای دفاع اروپا را برانگیخت.

در ادامه گزارش آمده است: 'هروین موره' وزیر دفاع فرانسه در اینباره گفت: ما در روزی که باید روابط خوب ناتو-اتحادیه اروپا را بعد از تصویب پیمان لیسبون به نمایش می گذاشتیم در یک طرف 'آندره فوگ راسموسن' دبیر کل ناتو را داشتیم اما در دیگر سو، نماینده ارشد اتحادیه اروپا در سیاست خارجی و امنیتی حضور نداشت. 'جک دی وریس' Jack de Vries وزیر دفاع هلند نیز با اشاره به حضور دائمی سولانا در نشست های ناتو، غیبت اشتون را برجسته کرد. 'کارم چاکون' Carme Chacon وزیر دفاع اسپانیا و میزبان نشست مزبور در زمان نشست از غیبت اشتون به خاطر اهمیت موضوعات بحث شده انتقاد کرد.

این روزنامه انگلیسی زبان درباره حاضر نشدن اشتون در زلزله هائیتی نیز آورد: تصمیم اشتون برای دیدار نکردن از هائیتی بلافاصله بعد از زلزله، بویژه بعد از آنکه اتحادیه اروپا یکی از بزرگترین کمک کنندگان بود، بسیاری را متعجب کرد. 'پیر للوچه' Pierre Lellouche وزیر امور اروپایی فرانسه هم درباره این موضوع گفت: شکی نیست که خانم اشتون بایستی خود را به هائیتی می رساند تا پرچم اروپا را به اهتزاز درآورد. رسانه های فرانسه هم از درز یک خبر محرمانه از سوی اشتون گزارش داده و وی را دارای شایستگی اطلاع از اسناد نظامی محرمانه ندانستند.

سان دی تایمز در ادامه گزارش خود آورد: فرانسه و سوئد از انتخاب یک دوست نزدیک خوزه مانوئل باروسو برای نمایندگی اتحادیه اروپا در واشنگتن توسط اشتون انتقاد کردند و یک مقام فرانسوی در گفتگو با این روزنامه اعلام کرده است که؛ فرانسوی ها تنها برای ضربه نخوردن این پست، انتقاداتی که به اشتون وارد است را جدی نمی گیرند. اشتون شش هفته بعد از زلزله هائیتی در مناطق زلزله زده حاضر شد در حالی که بقیه سران کشورها، از همان روزهای ابتدایی با زلزله زدگان دیدار کردند.

ساندی تایمز به سخنان اشتون در دفاع از خود مبنی بر اینکه من آتش نشان یا پزشک نیستم که بلافاصله در مناطق زلزله زده حاضر شوم نیز اشاره کرد و نوشت: این سخنان وی به خوبی ناآگاهی بالاترین مقام سیاست خارجی اروپا از سیاست بین الملل را نشان می دهد و در حالی که اروپا چهار بار بیشتر از آمریکا به هائیتی کمک کرده، وی برای برافراشتن پرچم اروپا در مناطق زلزله زده سستی کرد.